Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Και επιτέλους

Και επιτέλους

Και ας αναλογιστούμε επιτέλους,
ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί,

την εκπάγλου ομορφιάς υπόσταση σου 
το βλέμμα σου χωρίς σκιές,
μέσα του ανάβει η περηφάνια,
τα φθαρμένα ρούχα που φορούν οι αθώοι,
την ελπίδα που ενταφιάστηκε
στην εκμετάλλευση των αδυνάτων,
τους νεκρούς που μαρτύρησαν
γιατί δεν δέχτηκαν την υποδούλωση,
το αίμα από χρώματα κι ευωδιές
που κυκλοφορεί στις φλέβες σου
και ας ομονοήσουμε.


Για να λάμψει από την στάχτη
το φως που γελάει στον ουρανό μας,

για ν' αναπνεύσουμε πάλι τον αέρα
που μιλά στις καρδιές μας,
που γονιμοποιεί την πίστη των ανθρώπων στον εαυτό τους.

Μελίτα Τόκα Καραχάλιου

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου