Τραγούδι
για την πόλη
“Πόλη
παγωμένη με όμοιες γωνίες»
Paul
Eluard: “ Κριτική της ποίησης»
Πόλη
από ανθρώπους αδειανή
με
κτήρια αποστεωμένα,
όμοια
με δένδρα αποξηραμένα, δίχως χυμό,
μοιάζουνε
με φαντάσματα,
με
αρχαίο τάφο συλημένο.
Πόλη
σαν κέλυφος αυγού
χωρίς
το περιεχόμενό του,
θυμητάρι
μιας άλλης εποχής.
Δρόμοι
με αντανακλάσεις καυτές,
σαν
πληγές αλήθειας
ερεθίζουν,
εξάπτουν το δέρμα της ημέρας,
επιβάλλουν
την προστασία της δροσιάς.
Μια
ερημιά που όλο φουντώνει,
απλώνεται
παντού,
κρεμασμένη
στην καρδιά του Ιούλη.
Μόνον
οι ομπρέλες του Ζογγολόπουλου
γνέφουνε
για συντροφιά
Εκεί,
πλάι στης θάλασσας το γαλάζιο.
Παρασκευή
29 Αυγούστου 2014 ώρα 3 το μεσημέρι.
Μελίτα
Τόκα Καραχάλιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου