ΚΑΛΕΣΜΑ

ΚΑΛΕΣΜΑ

Θυμάσαι το σφύριγμα του καραβιού κάθε πρωί;
Πως έσκιζε την αχνιστή ησυχία κι έψαχνε ανυπόμονα
να μας εύρει;
Κάλεσμα ζωής έλεγες.
Τρύπαγε αόρατα τους τοίχους
και κάθονταν προκλητικά
πότε πάνω στο μπουκαλάκι με το ινδιάνικο άρωμα
πούχες τοποθετημένο στην τουαλέτα σου
πότε πάνω στις κινέζικες βελόνες
μ' αυτές στόλιζες τα μαλλιά σου.


Άλλοτε πάλι κι'  αυτό γινότανε τις περισσότερες φορές
θρονιάζονταν μέσα στον καθρέφτη.
Προσπαθώντας τότε να τον καθαρίσεις
έβλεπες τον εαυτό σου να μεταμορφώνεται
σ' ένα αιχμηρό ερωτηματικό 


Από την Συλλογή Περιπλανήσεις 

ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ JOHN

ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ JOHN

Ο John με τα χαμηλωμένα μάτια
κάθονταν στο cafe - bar
πλάι στον κάλαθο των αχρήστων
Έψαξε μια
δυο
τρεις φορές
μια
δυο
τρεις φορές
μια
δυο
τρεις ελπίδες αδειανές
στον κάλαθο των αχρήστων


ΟJohn με τα χαμηλωμένα μάτια
περίμενε στο metro
μαζεύοντας γόπες απ' τους περαστικούς
μια ρουφηξιά - ένας λυγμός
δύο ρουφηξιές - ένας καϋμός
τρεις ρουφηξιές - έχει ο θεός

Όταν ξανάδα τον John, καθότανε
θυμάμαι, στη γωνιά του δρόμου
και με γυάλινα μάτια κοίταγε - τι περίεργο -
τον ουρανό.

Ω! John, Γιάννη, Jean,
πόσο ευτυχισμένα ήτανε τα μάτια σου. 

Από την Συλλογή Περιπλανήσεις 

ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΑΓΥΡΤΙΣΣΑ

ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΑΓΥΡΤΙΣΣΑ

                               Με κρασί με ποίηση ή μ' αρετή διαλέχτε

                                               Όμως μεθάτε

                                               Ch. Baudelaire: Μεθάτε

Ψυχή μου αγύρτισσα
τα πράσινα που πόθησες ταξίδια
τα ματωμένα σου όνειρα άλλη μια φορά
- απ' τ' αλμυρό κρασί μεθυσμένα-
χορό εστήσανε στο μενεξεδί της αμμουδιάς αλώνι


Ψυχή μου αγύρτισσα
τα σφαλιστά που λάτρεψες κοχύλια
ακόμα μια φορά το γλαροπούλι είδες
στις θαλασσένιες κοτσίδες ανάμεσα
να ξεδιπλώνει τη χαρά του


Ψυχή μου
των γαλαζένιων πόντων ζηλεύτρα
τον ισκιωμένο ορίζοντα γιατί δε σπας;


Από την Συλλογή Περιπλανήσεις