Υγρή κραυγή

Υγρή κραυγή

Στη Σούλα Τσατσάκου

Παράπονο φθινοπωρινής βροχής

αθόρυβα κυλάς

απ’ τον γαλάζιο παγετώνα του κορμιού της

σε αρχαία ρυάκια πυρετικά,

που άπλωναν στον ήλιο τη χαρά τους

τις υποσχέσεις τους ντυμένα.

θα ‘ρθουν πολλές ημέρες να το γευθούν

θα ‘ρθουν πολλές ημέρες

για να το μοιραστούνε.

Η μνήμη σιωπηλή μοιάζει ατελείωτη

κι απ’ τα μικρά παράθυρα της

υάκυνθοι φεγγίζουν,

κι όλο το μυστικό των φλογισμένων στιγμών

σε στήθος ήρεμων κυματισμών φωλιάζει.

Στη κουπαστή του χρόνου αραγμένη,

υγρή κραυγή, η νιότη σου. 

Από την συλλογή «Φαινώ η αγρύπνια του πελάγου»